Bolivia en het begin van Peru
Blijf op de hoogte en volg Cecko en Ilse
26 Januari 2013 | Peru, Paracas
Hallo allemaal,
Het is al weer even geleden dat we een berichtje hebben geplaatst hier. Er is dan ook een hoop gebeurd in de afgelopen weken. Hele leuke, maar ook een aantal minder leuke dingen.
Laten we beginnen bij Bolivia. Het land waarop we gevlogen zijn vlak na ons laatste bericht. In Bolivia zijn we, met een tussenstop in Cochabamba, uiteindelijk geland in La Paz op 3800m boven zee niveau.
Dit betekent simpelweg dat je een stuk minder zuurstof binnen krijgt dan je gewend bent. Dit zorgt dan weer voor steken in de borst, kortademigheid, misselijkheid en hoofdpijn. Het kostte voor ons dan ook een paar dagen om een beetje aan de hoogte te wennen. Na die paar dagen waren we nog steeds bekaf als we 100m hadden gelopen, maar was de misselijkheid en hoofdpijn in ieder geval weg :p.
Bolivia is een prachtig land. Heel arm, maar ontzettend kleurrijk. Vooral de vrouwen lopen met doeken in prachtige felle kleuren. Alles is onwijs goedkoop. Ons eerste avondmaal was maar €2,50 met z´n tweeën. Kortom een fantastisch land om in te reizen. Enige probleem, we hadden besloten om Bolivia te skippen, dus we hadden eigenlijk helemaal geen tijd om hier iets te doen.
We zijn in La Paz een reisbureau binnen gelopen met het idee om een bus te boeken richting Peru. We kwamen echter naar buiten met het volgende: een trip naar een pre-inca dorp in Bolivia (Tiwanaku); een trip naar de zoutvlaktes van Bolivia (Salar Uyuni); een trip naar Ilsa del Sol op het Titicaca meer; een overnachting in Copocabana (aan de rand van het Titicaca meer); de busreis naar Puno (net over de grens in Peru); een trip naar de drijvende rieteilanden (Uros); en een inka-jungle trail naar de Machu Picchu. Een hoop meer dan de bedoeling was, maar ineens wel mooi nog een week in het prachtige Bolivia.
Nu hier op terugkijkend was het pre-inca dorp erg interessant. Wel helemaal overhoop gehaald door de Spanjaarden, maar dat maakte de geschiedenis les niet minder interessant :).
De zoutvlakten waren enorm indrukwekkend. Bijna overal waar je kijkt een grote witte vlakte omringd door hoge bergen. Maar laat de foto`s maar voor zichzelf spreken. We hebben vier stops gemaakt, de eerste was bij het scheppen van zoutheuvels, daarna bij een hotel, gemaakt van zout (niet het “echte” beroemde hotel helaas). Vervolgens zijn we naar een soort van eiland geweest midden op de zoudvlakte. Dit was een koraaleiland dat vol stond met cactussen. De laatste stop was bij de “ogen van de zoutvlakte”. Dit waren natuurlijke bronnen met opborrelend water, dat naar zwavel rook.
Hierna zijn we weer terug gegaan naar La Paz en vanuit daar naar Copocabana. Bij aankomst werden we opgewacht door onze gids oscar, die nog een beetje groen achter de oren leek :p. Even snel wat gegeten en daarna naar de boot gerend richting Isla del Sol. Dit eiland is volgens de legende het startpunt geweest van de Inca cultuur. Bij aankomst moesten we eerst een immense trap omhoog om aan te komen bij bron der jeugd, waarvan niemand wist waar het water vandaan kwam. Hierna moesten we nog verder omhoog op zoek naar ons hostel. Gelukkig hadden we onze grote backpacks in Copacabana gelaten, het was nu namelijk al niet te doen zonder zuurstof. Het eiland zelf was prachtig, best groot, maar dun bevolkt en helemaal opgebouwd uit terassen (soort trap/lagen). Onze tweede dag op het eiland zijn we gaan wandelen met Oscar. Hij heeft ons meegenomen naar de zonnetempel. Hij bleek veel van de cultuur van de Inca’s af te weten. Waarom ze bepaalde vormen gebruikten in de bouw en hoe ze mensen hebben geofferd, maar ook dat de mannen en vrouwen veelal gescheiden leefden. De vrouwen leefden op het kleinere eiland, Isla del Luna.
Na de trip naar de zonnetempel zijn we teruggegaan naar Copacabana en hebben we een dag met zijn tweeën rondgewandeld en gewinkeld.
De volgende dag zijn we de grens overgegaan naar Peru, om in de stad Puno een dag te stoppen. Zo konden we, mooi ingepland, een middag tour doen naar de Uros eilanden. Eilanden geheel gemaakt van riet, zowel de grond, als de huizen, als de boten. Dit was opzich mooi, maar we hadden het snel gezien en het was erg koud.
Vanuit Puno hadden we de nachtbus naar Cusco, waar we om half 3 ‘s nachts aankwamen. We waren moe, kwaad (omdat onze jungle tocht de Machu Picchu verzet was en ineens die zelfde dag zou beginnen) en al 1,5 uur aan het wachten op onze gids die ons op zou komen halen en maar niet kwam. Op dit moment hebben we beiden dezelfde kant op gekeken en is de day-pack van Ilse gestolen. Hierin zaten veel persoonlijke dingen en ook belangrijke dingen zoals het paspoort. Dit heeft onze reis een hele andere wending gegeven. We hebben uiteindelijk onze gids Edwin gevonden en die heeft ons in deze week geholpen met aangiften doen, kopie-aangifte betalen en naar het consulaat gaan. Na wat wikken en wegen besloten geen tijdelijk paspoort te kopen, maar zo snel mogelijk naar Lima te gaan. We hadden echter al wel betaald voor de entree van de Machu Picchu, dus zijn we met de trein omhoog gegaan, hebben een nachtje in Aguas Calientes geslapen en zijn de ochtend daarop om 4.30 opgestaan en een goede 2 uur gaan lopen op weg naar de Machu Picchu. Dit was werkelijk adembenemend! Letterlijk en figuurlijk :p. Het Incadorp is nog heel erg mooi gebleven en nooit door de Spanjaarden gevonden. Onder begeleiding van een gids hebben we 2,5 uur door het dorp heengelopen en uitleg gekregen. Waarna we zelf nog de Huayna Picchu zijn opgeklauterd (Machu Picchu betekend oude berg en Huayna Pichu is jonge berg). Vanaf de Huayna Picchu heb je een spectaculair uitzicht over niet alleen het Inca dorp, maar ook over de hele vallei. Deze zelfde dag nog zijn we terug naar Cusco gekeerd, wat ook echt een mooie stad is, met veel authentieke huizen en kathedralen en kerken.
Hierna zijn we met de nachtbus naar Lima gereisd, waar we het stadcentrum en de wijken Miraflores en Barranco goed hebben doorgelopen. Ook het paspoort van Ilse is nu geregeld, we moeten alleen nog wel 3 weken geduld hebben voordat het weer in Lima is.
Als laatste hebben we Ilse haar verjaardag ook nog gevierd, want die was 22 januari jarig. We zijn eerst naar een beter hostel gegaan in de ochtend om daarna op ons gemak rond te wandelen, taart en champagne als borrel te nuttigen, een film in de bioscoop te kijken en als afsluiting heerlijk sushi te eten. We hebben zelfs nog een salsaatje gedanst in onze slaapkamer :).
Dat was de update tot dusver. Momenteel zijn we onderweg naar het zuiden, naar een dorpje dat Paracas heet. Hiervanuit kunnen we een dagtrip maken naar Islas Ballestas. Een precieze planning is er verder nog niet, we weten alleen dat onze vliegtickets naar Azië verzet zijn naar 26 februari.
We kunnen dus nog flink van Peru genieten!
Het is al weer even geleden dat we een berichtje hebben geplaatst hier. Er is dan ook een hoop gebeurd in de afgelopen weken. Hele leuke, maar ook een aantal minder leuke dingen.
Laten we beginnen bij Bolivia. Het land waarop we gevlogen zijn vlak na ons laatste bericht. In Bolivia zijn we, met een tussenstop in Cochabamba, uiteindelijk geland in La Paz op 3800m boven zee niveau.
Dit betekent simpelweg dat je een stuk minder zuurstof binnen krijgt dan je gewend bent. Dit zorgt dan weer voor steken in de borst, kortademigheid, misselijkheid en hoofdpijn. Het kostte voor ons dan ook een paar dagen om een beetje aan de hoogte te wennen. Na die paar dagen waren we nog steeds bekaf als we 100m hadden gelopen, maar was de misselijkheid en hoofdpijn in ieder geval weg :p.
Bolivia is een prachtig land. Heel arm, maar ontzettend kleurrijk. Vooral de vrouwen lopen met doeken in prachtige felle kleuren. Alles is onwijs goedkoop. Ons eerste avondmaal was maar €2,50 met z´n tweeën. Kortom een fantastisch land om in te reizen. Enige probleem, we hadden besloten om Bolivia te skippen, dus we hadden eigenlijk helemaal geen tijd om hier iets te doen.
We zijn in La Paz een reisbureau binnen gelopen met het idee om een bus te boeken richting Peru. We kwamen echter naar buiten met het volgende: een trip naar een pre-inca dorp in Bolivia (Tiwanaku); een trip naar de zoutvlaktes van Bolivia (Salar Uyuni); een trip naar Ilsa del Sol op het Titicaca meer; een overnachting in Copocabana (aan de rand van het Titicaca meer); de busreis naar Puno (net over de grens in Peru); een trip naar de drijvende rieteilanden (Uros); en een inka-jungle trail naar de Machu Picchu. Een hoop meer dan de bedoeling was, maar ineens wel mooi nog een week in het prachtige Bolivia.
Nu hier op terugkijkend was het pre-inca dorp erg interessant. Wel helemaal overhoop gehaald door de Spanjaarden, maar dat maakte de geschiedenis les niet minder interessant :).
De zoutvlakten waren enorm indrukwekkend. Bijna overal waar je kijkt een grote witte vlakte omringd door hoge bergen. Maar laat de foto`s maar voor zichzelf spreken. We hebben vier stops gemaakt, de eerste was bij het scheppen van zoutheuvels, daarna bij een hotel, gemaakt van zout (niet het “echte” beroemde hotel helaas). Vervolgens zijn we naar een soort van eiland geweest midden op de zoudvlakte. Dit was een koraaleiland dat vol stond met cactussen. De laatste stop was bij de “ogen van de zoutvlakte”. Dit waren natuurlijke bronnen met opborrelend water, dat naar zwavel rook.
Hierna zijn we weer terug gegaan naar La Paz en vanuit daar naar Copocabana. Bij aankomst werden we opgewacht door onze gids oscar, die nog een beetje groen achter de oren leek :p. Even snel wat gegeten en daarna naar de boot gerend richting Isla del Sol. Dit eiland is volgens de legende het startpunt geweest van de Inca cultuur. Bij aankomst moesten we eerst een immense trap omhoog om aan te komen bij bron der jeugd, waarvan niemand wist waar het water vandaan kwam. Hierna moesten we nog verder omhoog op zoek naar ons hostel. Gelukkig hadden we onze grote backpacks in Copacabana gelaten, het was nu namelijk al niet te doen zonder zuurstof. Het eiland zelf was prachtig, best groot, maar dun bevolkt en helemaal opgebouwd uit terassen (soort trap/lagen). Onze tweede dag op het eiland zijn we gaan wandelen met Oscar. Hij heeft ons meegenomen naar de zonnetempel. Hij bleek veel van de cultuur van de Inca’s af te weten. Waarom ze bepaalde vormen gebruikten in de bouw en hoe ze mensen hebben geofferd, maar ook dat de mannen en vrouwen veelal gescheiden leefden. De vrouwen leefden op het kleinere eiland, Isla del Luna.
Na de trip naar de zonnetempel zijn we teruggegaan naar Copacabana en hebben we een dag met zijn tweeën rondgewandeld en gewinkeld.
De volgende dag zijn we de grens overgegaan naar Peru, om in de stad Puno een dag te stoppen. Zo konden we, mooi ingepland, een middag tour doen naar de Uros eilanden. Eilanden geheel gemaakt van riet, zowel de grond, als de huizen, als de boten. Dit was opzich mooi, maar we hadden het snel gezien en het was erg koud.
Vanuit Puno hadden we de nachtbus naar Cusco, waar we om half 3 ‘s nachts aankwamen. We waren moe, kwaad (omdat onze jungle tocht de Machu Picchu verzet was en ineens die zelfde dag zou beginnen) en al 1,5 uur aan het wachten op onze gids die ons op zou komen halen en maar niet kwam. Op dit moment hebben we beiden dezelfde kant op gekeken en is de day-pack van Ilse gestolen. Hierin zaten veel persoonlijke dingen en ook belangrijke dingen zoals het paspoort. Dit heeft onze reis een hele andere wending gegeven. We hebben uiteindelijk onze gids Edwin gevonden en die heeft ons in deze week geholpen met aangiften doen, kopie-aangifte betalen en naar het consulaat gaan. Na wat wikken en wegen besloten geen tijdelijk paspoort te kopen, maar zo snel mogelijk naar Lima te gaan. We hadden echter al wel betaald voor de entree van de Machu Picchu, dus zijn we met de trein omhoog gegaan, hebben een nachtje in Aguas Calientes geslapen en zijn de ochtend daarop om 4.30 opgestaan en een goede 2 uur gaan lopen op weg naar de Machu Picchu. Dit was werkelijk adembenemend! Letterlijk en figuurlijk :p. Het Incadorp is nog heel erg mooi gebleven en nooit door de Spanjaarden gevonden. Onder begeleiding van een gids hebben we 2,5 uur door het dorp heengelopen en uitleg gekregen. Waarna we zelf nog de Huayna Picchu zijn opgeklauterd (Machu Picchu betekend oude berg en Huayna Pichu is jonge berg). Vanaf de Huayna Picchu heb je een spectaculair uitzicht over niet alleen het Inca dorp, maar ook over de hele vallei. Deze zelfde dag nog zijn we terug naar Cusco gekeerd, wat ook echt een mooie stad is, met veel authentieke huizen en kathedralen en kerken.
Hierna zijn we met de nachtbus naar Lima gereisd, waar we het stadcentrum en de wijken Miraflores en Barranco goed hebben doorgelopen. Ook het paspoort van Ilse is nu geregeld, we moeten alleen nog wel 3 weken geduld hebben voordat het weer in Lima is.
Als laatste hebben we Ilse haar verjaardag ook nog gevierd, want die was 22 januari jarig. We zijn eerst naar een beter hostel gegaan in de ochtend om daarna op ons gemak rond te wandelen, taart en champagne als borrel te nuttigen, een film in de bioscoop te kijken en als afsluiting heerlijk sushi te eten. We hebben zelfs nog een salsaatje gedanst in onze slaapkamer :).
Dat was de update tot dusver. Momenteel zijn we onderweg naar het zuiden, naar een dorpje dat Paracas heet. Hiervanuit kunnen we een dagtrip maken naar Islas Ballestas. Een precieze planning is er verder nog niet, we weten alleen dat onze vliegtickets naar Azië verzet zijn naar 26 februari.
We kunnen dus nog flink van Peru genieten!
-
26 Januari 2013 - 07:36
Hester:
Jahoor!!! Dit verslag zorgt er letterlijk voor dat bij mij de reiskriebels beginnen te borrelen!
Wat zijn jullie mooie dingen aan het doen zeg! Zijn jullie toevallig in mei in Indonesië ? Want dan zie ik jullie daar -
26 Januari 2013 - 08:38
Danniëlle:
Oh oh oho....,
Tja welkom, dit klint voor mij niet vreemd.
Zowel die prachtige herkenbare ervaringen/verhalen als de verdwijning van Ilse d'r rugzak. Gelukkig is er bij ons in al die jaren nooit iets gestolen maar van toen der tijd medereizigers gebeurde het om de haveklap.
Maar probeer je reis hierdoor niet te laten beïnvloeden. Gelukkig is het alleen maar materieële schade en is er niets met jullie. Alles komt goed zeg ik altijd maar.
Tja en over Machu Pichu, daar craak je niet over uitgesproken. Ilse kun jij je het prachtige aangrijpende verhaal van Andy nog herinneren wat hij op de top van de Machu Pich heeft geschreven? Dat zegt nml. genoeg.
(Gelukkig heb ik ook een mooie week Egypte/Nijlcruise achter de rug om bij weg te kwijlen,..... ?!) Ook dit was geweldig!
Zodra jullie naar de Ballestas eilanden gaan doe een mondkapje of sjaal voor je neus want die zeehonden die kunnen stinken jongen......hi hi. Erg leuk.
Geniet ze.
Groetjes Danniëlle. -
26 Januari 2013 - 12:10
OOma Joyce:
wat eenherinneringen brengt dit gedeelte van jullie reis naar boven. De zoutvlakten zijn adembenemend mooi en dan het Titicacameer, Ja, vele jaren geleden maar natuur verandert niet. Ook Cuzco is een mooie enintereasante stad. helaas hebben wij Isla del sol niet gezien. geniet verder van alles en ik kijk uit naar het volgende verslag. -
26 Januari 2013 - 22:02
Ellen:
Wow, wat een verhaal weer! Er is inderdaad genoeg gebeurd in de tussentijd, maar dat maakt het lezen van jullie verhalen niet minder leuk en spectaculair! Klinkt echt ontzettend gaaf!
Ga verder met genieten ;)
X -
27 Januari 2013 - 09:33
Jeroen:
Kijk... dat zijn de echte avonturen. Op het laatste moment je flexibel en veerkrachtig opstellen! ;) Hetgeen altijd voor de beste herinneringen zorgen.
Grtz,
Jeroen -
27 Januari 2013 - 10:22
Liduine:
Mooi, enthousiast verhaal! Geloof dat we Bolivia ook nog op ons lijstje moeten gaan zetten.
Geniet van de avonturen en van de mooie momenten.
Veel plezier nog in Peru en een goed reis naar Azie!
bjs -
27 Januari 2013 - 20:35
Monique:
Zelf net terug van een lang weekend Duitsland, waar we heerlijk in de sneeuw hebben gewandeld.jullie krijgen dan ook de hartelijke groeten van Dotis, Fritz en Franciska.
Het is een heel mooi verhaal. Leuke tips ook voor ons. Nu jullie pas 26 februari doorvliegen, hebben jullie werkelijk nog veel tijd om veel leuke dingen in Peru te zien. Ik ben benieuwd wat jullie allemaal gaan doen.
En .... je kan je paspoort nu niet meer kwijt raken. :)
Liefs XXX -
28 Januari 2013 - 20:18
Jacqueline:
Hoi Cecko en Ilse; wat zien jullie veel van deze wereld.Ik vind het geweldig om dit via jullie verslagen
een beetje mee te mogen maken. Triest,dat er ook dingen gebeuren zoals de diefstal van het paspoort van Ilse; knap dat jullie er toch het beste van maken, in deze situatie.
Wat mijzelf betreft moet ik zeggen: mea culpa! De verjaardag van Ilse had ik netjes op de kalender geschreven maar ben helaas toch vergeten op de dag zelf te reageren.Bij deze Ilse: te laat maar toch van harte gefeliciteerd!
Trouwens vanmiddag wist ik niet wat ik hoorde van oma (ik dacht het niet goed verstaan te hebben;
ik hoor immers slecht en zat ook nog achter het stuur); of ik Ilse, namens haar een mail wilde sturen:
om haar alsnog van harte te feliciteren met haar verjaardag! Lachend zei ze, dat ik maar moest melden
dat ze nog altijd geen computer heeft (zal er ook ècht niet komen!) dus bij deze heb ik haar boodschap doorgegeven.
Jongens geniet verder van jullie trektocht en ik zal dan in Meerssen een beetje meegenieten.
Groetjes,
Jacqueline -
29 Januari 2013 - 18:52
Loes:
De verhalen zijn weer erg leuk om te lezen!! Waaauwww wat een ervaring ;)
Geniet ervan met zijn tweetjes! -
30 Januari 2013 - 10:41
Mama Van Cecko:
Zo zie je maar, hoe vervelend ook , het geeft wel mooie verhalen en na al het geregel hoop ik dat jullie je weer snel veilig voelen en van de mooie reis en alle belevenissen wgenieten . Bolivia klinkt prachtig ig en wat jullie nog gaan doen in peru ,dat is weer een voordeel van langer blijven, wordt vast ook weer een bijzondere beleven.is ..als je dat paspoort maar weer h ebt voelt het vast weer allemaal beter . De genietmodes weer aan ....liefs -
06 Februari 2013 - 12:02
Lise:
Zie mail :P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
